Ana dilde eğitim kutsal bir haktır
Dünyanın bir çok bölgesinde buna benzer onlarca örnek gösterilebilirken, ülkemizde bu durumun (Kürt dili üzerinde eğitim görmenin) hala bir yasak olarak anayasada yer alması kanımca bir utanç olarak vicdanlarda yer almakta!.
DÜNDAR SANSUR yazdı
İki dil tartışmalarının hız kesmeden devam ettiği bu süreçte, özellikle basının, sert provakatif dilinin kimlere hangi anlayışlara hizmet ettiğini anlamakta zorluk çekmek sanırım bu ülkeye yürekten seven Kürdüyle Türküyle herkesin tepkisinin odak noktası!
Dünyanın her yerinde, özellikle en gelişmiş ülkelerde başta Fransa olmak üzere İspanya da, Fransa’da, Sirbistan’da, İngiltere, İsviçre, Norveç, Finlandiya, Kanada, Çin, Almanya, Hindistan, Pakistan, Bolivya ve daha
sayamadığımız onlarca devlet te iki yada 3-4 dil ile eğitim-öğretimin yapılmasının yanı sıra yine birden fazla dillerin o ülkelerde anayasal güvenceyle korunması, o ülkeleri bölmediği gibi o ülkeye ayrı bir zenginlik olarak katkı sağlamakta… Bunda bir sorun yok olamaz da, bilakis olması bir insanlık ayıbı olarak görülür. Hatta daha da öteye götürebiliriz, Allahın yarattığı nesnel öznel, canlı cansız her şey, yine Allahın birer ayetleridir şeklinde din alimleri her koşulda bunu dillendirirken, birilerinin hala ve hala ısrarla faşizan bir dille, Kürtler yok, Kürtçe yok… Ya da “tamam” Kürtler var, ama Kürtçe bir eğitim dili değildir, Kürtler kendi dilleri ile eğitim göremezler, yapamazlar, edemezler vs ( Bülent Arınç: Kürtçe anadilde eğitim isteyenler Kuzey Irak’a gitsin!, Burhan Kuzu: Kürdçe eğitim istemek şeytana uymaktır! Başbakan Recep Tayyip Erdoğan: Tek millet, tek bayrak, tek DİL…) gibi bir trajikomedinin içinde kendilerini sokmaları, yine bu çağdışı ifadeleri Kürtleri, inkar imha ve asimilasyon politikalarını dillendirmeleri çerçevesinde Kürtçe yok ve bir eğitim dili dili değildir olamazda diyerek Allahın yarattığı bir dili inkar etmek, Allahın birer ayeti olan bu dili inkar kadar Allah’ıda inkar etmektir. Desek kesinlikle abartı olamaz!.
Kürtlerin varlığına ve Kürt diline tahammülsüzlük, Kürt fobisini “beyinlerinde” bir türlü yok edemeyen faşist bir anlayışın ürünü uygulamalardır açıklamalardır. Oysaki bu ülkenin kurtuluş mücadelesinde onlardan daha önde bir inançla düşmanların süngülerine naif bendelerini siper edenler Kürtler olmuşlardır. Kürtler bu ülkeyi elbette seviyorlar, ve ayrılmak bölüşmek istemiyorlar. Ancak, en insanı haklarını, demokratik haklarını istemeleri de talep etmeleri de doğal karşılanması gibi verilmesi de en tabii hakları şeklinde algılanmalı şeklinde seslerini legal anlamda yükseltmeleri de kabul görülmeli!….
Gelişen dünya konjöktörün de teknoloji başta olmak üzere bütün sektörlerde gündelik devrimlerin yaşanması baş döndürücü bir hızla değişim ve gelişimlerin yaşanması beraberinde bir çok ezberin bozulmasını da getirirken, birileri hala utanmadan haykırarak bin yıllardır kendi coğrafyaların da Kürt dilini
kullanan insanlara hakaret ederek, bu dile bilinmeyen dil şeklinde yaklaşmasını anlamak ise mümkün değildir.
Bugün ülkemizin en birincil sorunu olan Kürt sorunun çözümü de aslında Kürt dilinin bir eğitim öğretim ve yaşam dilini anayasal güvenceyle kabulünden geçtiğini de bilmekteyiz. Bu yaklaşım asla ülkeyi bölmez, bölemez, BDP Başkan’ı Selahattin Demirtaş, “Türkiye’de bölücü, etnik çatışma yaratacak projede yer almayız. Meclis’te Kürtçe konuşulsun diye bir talebimiz yok, arkadaşlarımız sadece konuya dikkat çekmek istediler. Biz şimdilik halkın kendi alanında iki dilli bir hayat kullanılsın dedik. Kürtçe resmi dil olsun demedik. ” diyor. Daha nasıl yaklaşılması gerekir onu da siz izah edin.
Bugün, bu ülkenin en aslı vatandaşları yurttaşları olan Kürtler, Diyarbakır’da, Mardin’de, Siirt’te, Batman’da; Van, Şırnak, Bitlis, Hakkari, Muş, Erzurum, Ağrı, Iğdır, Kars, Ardahan, Ş.Urfa, Adıyaman, Gaziantep, Sivas, Tunceli, K. Maraş, Erzincan, Bingöl gibi 22 İl ve Kürtlerin olduğu diğer coğrafyalarda bu dili binlerce yıldır kullanmaktalar. Ve bugün Kürtlerin Demirtaş’ında izah ettiği gibi Türkiye’den ayrılmak gibi bir düşünceleri yoktur. Buna inanmamakta özgürsünüz ama bu bir gerçektir. Korkmamak, cesur adımlar atmak, Kürt diline özgürlük getirmek, Türkiye’de iki dilli bir yaşamı yaratmak kime ne zarar getirir?
Ancak bunun olmaması durumunda bu ülke yine gözyaşı, kan ve kaosla birlikte,
dünyaya güzel bir fotoğraf çizmeyecektir. Bunun kaybının da Kürdü ile
Türkü ile hepimiz çekmek durumunda kalacağız! Ondan, “Allah’ı inkar
etmediğini söyleyenler, Kürt diline bilinmeyen dil demekten vazgeçip bu komediye bir son vermeleri ve bu dili anayasal güvenceyle korunmaları eğitim öğretim dili olarak yaşamda yer bulma koşullarını yaratmaları
şarttır diyorum…
Bu noktada ana dilde Eğitim, insani ve temel bir
hak olarak karşımıza çıkmakta.. Herkes bu haktan eşit olarak
yararlanmak durumundadır. Anadilde eğitim hakkının gaspı insani ve
çağdaş değildir. Anadilde eğitim bireyin sadece kendi dilini değil
ikinci, üçüncü dilleri de daha hızlı ve iyi öğrenmesini sağlar, E Okul
başarısını arttırır. Bunları tartışmak, yok saymak, inkar etmek, çeşitli
manipülasyonlarla ve gereksiz korkularla saklamak Allah’ı inkar etmekle
eş değerdir diye düşünüyorum. Sanırım anadil eğitimine karşı olanlar,
kendilerini bir anlık olsun anadiliyle eğitim yapmayanların yerine
koyarlarsa olayın ciddiyetini ve vahametini kavrarlar, insafa gelirler
ve herkesin, bu arada Kürtlerin de anadiliyle eğitim yapması için
çalışırlar.
T.C. anayasanın 42. maddesine göre ‘Türkçe’den başka
hiçbir dil eğitim ve öğretim kurumlarında Türk vatandaşlarına anadilleri
olarak okutulamaz. Eğitim ve öğretim kurumlarında okutulacak diller ile
yabancı dille eğitim ve öğretim yapan okulların esasları kanunla
düzenlenir.
Türkiye’de 25 milyon kürdün yaşadığı
varsayılmaktadır. Bu durum Kürt halkının Türkiye’de yaşayan halklar
arasında önemli bir konuma sahip olduğunun göstergesidir. Kürtlerin
anadiliyle eğitim yapması, hatta daha düne kadar Kürtçe konuşması bile
‘çakıl taşı, vatan, Sakarya’ edebiyatı yapılarak yasaklandı.
Mezopotamya’nın en eski halklarından biri olan Kürtler, tüm baskılara
rağmen anadillerini unutmadılar. Şunu kabul etmek zorundayız Kürtçe bir
ulus dilidir. Ama halen yasaklıdır. Halen Kürtçe diliyle eğitim
yapılamamaktadır. Yıllardır akla gelmedik yöntemler, baskılar ve
yasaklamalarla Kürt diline gem vurulmaya çalışılmasına rağmen
unutturulamamıştır. Kürt çocukları anadiliyle eğitim yapma hakkından
mahrum bırakılmıştır.
Anadilde eğitim evrensel bir haktır.
Bilimsel anlamda kişinin gelişimi ve eğitim sürecinde başarılı olması
için anadilde eğitim en temel koşuldur. Vatan bölünür, üniter devlet
yapısı bozulur mantığıyla halen anadilde eğitim yasaklanarak bilime ters
düşülmekte ve çağdaş dünyadan uzaklaşılmaktadır. Bunun hiç kimseye, bu
düşünceyi savunanlara bile yararı yoktur, olamaz da…
Açıkçası
devlet bu konuda samimi durmuyor. ne zaman ki devlet Kürtleri öteki
olarak görmezse, ne zaman bu halkı içten benimsese, ne zaman bu halkın
değerlerini koruyan yasal düzenlemeler yaparsa işte o gün Kürtler bu
devlete daha çok inanır, daha çok güvenir.
Dünyanın bir çok
bölgesinde buna benzer onlarca örnek gösterilebilirken, ülkemizde bu
durumun (Kürt dili üzerinde eğitim görmenin) hala bir yasak olarak
anayasada yer alması kanımca bir utanç olarak vicdanlarda yer almakta!.
Sevgi ve barışla kalınız…
Dündar Sansur-Gazeteci,Yazar,Şair
