Türk varmış anavatanı Orta Asya‘da kıtlıkla açlıkla sefillikle uğraşıp zor durumdaymışlar.Komşuları Çin‘liler bile bu aç sefilleri memleketlerine sokmamak için binlerce kmlik Çin Seddi‘ni yapıp önlem almışlardı.Ama bunlar hep kendi aralarında ” Çinliler bizden korktular ondan bu seddi yaptılar” diye aralarında hep anlatırlardı.
Gel zaman git zaman Türk böyle sürüp gidemeyeceğini anlamış ve kendi topraklarının dışındaki yerlere göç etmeye karar vermişlerdi.Türk,iklimi güzel elverişli olan Anatolia denen coğrafyayı seçmişlerdi.
Türk,Anadoluya göç ederken Anadolu‘nun doğu bölgelerinde kendi dinlerinden olan Kürt varmış.
Türk, Anadolu‘ya yerleşmek için Bizans güçleriyle savaşmak durumunda kalmışlardı.Zira Türk‘ün hedefi İklimi sert olan Orta Asya‘ya benzer olan Doğu Anadolu‘ya değil ,iklimi daha elverişli olan Anadolu‘nun kıyı ve iç kesimlerine yerleşmek amacındaydı.Onun için Anadolu‘nun kıyı ve iç kesimlerinin hakimi olan Bizans kuvvetleriyle savaşmak durumundaydı.
Kürt,yaşadığı coğrafyayı göç eden Türk‘ten daha iyi biliyor ve Bizans‘a karşı din kardeşi olan Türk‘e yardım etmeye karar vermişti.
Kürt,Türk‘e yardım etmiş ve savaş kazanılmıştı.Anatolia‘nın kapısı artık Türkler‘e açılmıştı.Akın akın geliyorlardı artık Orta Asyadan.
Gel zaman git zaman Türk, Selçuklu,Osmanlı derken güçlenmiş koca koca devlet sahibi olmuştu.Din kardeşi olan Kürt ise hep yerinde saymış.
Kürt, hep Türk için savaşmış ama kendi adına hiçbirşey yapmaya akıl edememişti.
Fransa diye bi yerde İhtilal olmuş tüm milletler kendi bağımsızlıkları için uğraşırken Kürt ise hep ” din kardeşlerine” güvenmiş onlar için savaşmışlardı.Din kardeşi Türk ise Kürt’e kaşıkla vermiş kepçeyle almıştır.
Yine gel zaman git zaman Anadolu‘ya düşmanlar girmiş.Kürt durur mu hemen atlamış ! Türk kardeşine yardım etmiş canını vermiş.Sarıkamış,Çanakkale derken savaş kazanılmış düşmanları kovmuşlar.
Tabi bu başarı Kürt‘ün değil Türk‘ün başarısıdır.Kürt’e bi din kardeşim demek yetiyodu.Kendini onunla avutur gıkını bile çıkarmazdı.
Dünya’daki tüm milletler bağımsız olurken Kürt yine uyanamamış varsa yoksa ”din kardeşi” demeye devam ediyormuş.
Gel zaman git zaman artık yolun sonuna gelinmişti.Türk‘ün Kürt‘e ihtiyacı kalmamıştı.Türk Cumhuriyet sahibi olmuştu
Artık Türk,Kürt’ün varlığını bile inkar etmeye başlamıştı.” Kürt mü o da ne hani bizim şu karlara basarken çıkardıkları kart kurt mu onlar mı? eee onlar Dağ Türk’ü Kürt diye bişey yokki.”
Evet Türk, artık Kürt‘ü inkar ediyordu.”Kürt diye birşey olmadığına göre ee dolayısıyla bunların dili yani Kürtçe’de yok .Kürtçe diye birşey olmadığına göre artık olmayan birşeyi de konuşmak yasak” demeye başlamış ve artık Kürt‘ün dili de yasaklanmıştı.
Evet Türk,yıllardır din kardeşi olan Kürt‘ü inkar edip satımıştı.Ortada din kardeşliğinden eser yoktu.Hani demiştik ya Kürt‘e ”kaşıkla verip kepçeyle alıyor” diye. Artık kaşıkla bile vermiyodu Kürt‘e komple almıştı.
Türk artık güçlüydü her zamankinden.Bazı Kürt‘ün aklı başına gelmiş yanlışlarının farkına varmıştı.Hak diyordu ! Özgürlük diyordu ! Anadil diyordu! kendi vatanım Kürdistan diyordu ! Kendi toprağımda kendi dilimi konuşamıyor okullarda kendi tarihimi kendi dilimi öğretemiyorum diyordu !
Burda hikayeyi mutlu sonla bitirmek isterdim ama mutlu son daha ufukta yoktu.Hala Kürt,öbür Kürt‘e inanmıyordu ki !
Öbür Kürt ise hala uyanamamıştı ” Ne özgürlüğü olur mu biz din kardeşiyiz ! Seni pis Ermeni pis Gavur ! Ümmeti mi bölecen ! Dış güçlerin piyonu seni hııı ! ”
Türk,Kürt’e böyle öğretmişti.Okulda eğitimle, evde medya ile, dışarda çevre ile Kürt‘ü Kürt‘e düşman ettirmişti.
Uyanan Kürt hala isyan ediyordu ” Tüm milletler bağımsızlıklarını kazanırken biz kendi vatanımızda Kürdistan‘da kendi okullarımız bile yok dilimiz yasaklandı şarkılarımız yasaklandı.Bırakın şehirleri köy isimlerimiz bile değiştirildi.
Evet din kardeşiyiz ama kardeşlik bu demek değildir.Kardeşinin köyünü bile kendi seçtiğin bir isimle değiştirmenin neresi kardeşlik.Kardeşin kendi tarih kitaplarında kötülemek herşeyi biz yaptık demenin neresi kardeşlik? Başka coğrafyada bile kardeşinin devlet kurmasına karşı çıkmanın neresi kardeşlik… ”
Diyerek feryat ediyordu !
Ama öbür Kürt hala derin uykudaydı uyutuluyordu..Kürt, ”Ümmet bölünmesin” derdindeydi ama kafası basmıyordu düşünmüyordu ki Ümmet diye birşey kalmamıştı çıkar meselesi vardı.Ümmet onlarca devlet kurmuşlardı.Eee herkese mübah da bi tek Kürt‘e mi günah!
Madem bunların derdi ”Ümmet” ise bugün sözde Ümmet ülkelerinin çoğu(Türkiye,Suudi Arabistan,Katar‘) neden gavurların denetiminde müttefiklğinde ! Neden Ümmetten olan İran ile değil de Gavurlarla işbirliği içindeydiler ? Uyan Kürt Ümmet bahane çıkar şahane ! Ümmet senin aldatmak içindir susturmak içindir.
Türk ise Kürt‘ün bağımsızlığını engellemek için ” din kardeşi” kartını yine piyasaya sürmüştü.
Dış güçlerin en sadık müttefiği Türk,bağımsızlık isteyen Kürt‘ü ”dış güçlerin oyunu” olarak ilan etmişti.
Türk, kurduğu onlarca devlet ile övünürken,Kürt’ün devlet kurmasını ”bölücülük” olarak ilan ediyordu.
Kürt‘ün bağımsızlığı sözkonusu iken ”Tek millet, tek bayrak, tek devlet” diyerek karçı çıkarken ,kendi gerçek kardeşleri örneğin Azeri‘ler için ”tek millet iki devlet” diyebiliyordu.
Türk,Kürt‘ü kandırmak için yine dini kullanıyordu ” Hey din kardeşim Kürt,bunlar Kürt değil Ermeniler,bunlar sünnetsiz bunlar Kuran yakıyorlar.Bunlar senden değiller sen aldanma bunlara biz din kardeşiyiz” ..
Kürt bu sözlerle mest olmuş.”Din kardeşiyiz” der demez hemencecik yelkenleri suya indirir.Artık Kürt‘te Kürt‘ün bağımsızlığına karşı çıkmaya başlamış,kendi milletine karşı cephe almaya başlamıştır.
Kürt ile Türk‘ün hikayesi günümüzde de devam ediyor.
Kürt‘ün uyanması ve Kürt‘ün bu sefer din kardeşi olan Türk‘e ” Yaptım ama bi sor niye yaptım? ” deyip mutlu sonla bitmesi dileğiyle..
www.kürtler.com